Op 21 aug 2021 spoelde vanuit het niets een massief grote energetische golf door mijn lichaam. De enorme kracht die dit met zich meebracht liet mij nog enigszins in een split second beseffen dat ik uit mijn lichaam werd geduwd. Paniek en overlevingsangst was het enige wat ik op dat moment nog kon voelen, nadat een sterk wervelende draaikolk mij naar een diepe oceaanbodem gezogen leek te hebben.

Een klein uur van te voren in deze vroege avond waren René en ik naar een restaurant in onze nieuwe woonplaats geweest om alvast te proosten op de officiële sleuteloverdracht van onze verkochte woning, die enkele dagen later plaats zou vinden. We zouden de periode die achter ons lag samen gaan vieren, en proosten op de mooie toekomst die voor ons lag. Het waren vijf uitdagende jaren geweest waar ik vooral in het begin veel gerouwd had om mijn overleden ouders, 3 plotseling overleden huisdieren, het verlies van vrienden, onze droomwoning, ons bedrijf en daarbij het fysiek en mentaal herstel van de aanrijding met de vrachtwagen. In 2016 had een te laat remmende vrachtwagen chauffeur in de stilstaande file ervoor gezorgd dat ons leven een andere wending kreeg, alles wat we zo lief hadden gehad moesten we in korte tijd noodgedwongen afscheid van nemen.

Tijdens de heenweg naar het restaurant reden we langs meerdere weilanden, ik vertelde  René nog dat ik zo dankbaar was over de vele uitdagingen die we samen in het appartement hadden overwonnen en getrotseerd. Plotseling zagen we twee koeien gespiegeld tegenover elkaar staan in de wei, ze stonden daar geheel alleen in het weiland met de koppen naar elkaar. Ze liepen naar links, daarna naar rechts, naar voren en naar achter zonder elkaar uit het zicht te verliezen, een perfect spiegelbeeld van elkaar. Het was te gek om te begrijpen wat we nu voor onze neus zagen gebeuren, aangezien wij geloven dat wat de buitenwereld aan je spiegelt een reflectie is van wat er in je leeft. De koeien draaide zich tegelijk samen om zodat ze naast elkaar kwamen te staan, springend en huppelend in perfecte lijn volgde ze hun weg over het weiland, waar ze vanuit het niets een sprint maakte, heel blij rondjes rende en samen plezier leken te hebben. We hadden beide nog nooit zoiets meegemaakt, en waren perplex dat we deze perfect mooie uitvoering van twee koeien net op dat moment dat we hier langs reden mochten zien.

Ons avondje uit in het restaurant liep anders dan gepland, we kwamen niet verder dan enkel de bestelling van onze drankjes. Een naar gevoel van een strakke brede band die ik vanuit mijn middel steeds strakker omhoog voelde schuiven richting mijn borst bouwde zich op. De drukte op het terras en de spanning die ik met de minuut in mijn lichaam voelde toenemen, zorgde ervoor dat er een interne alarmbel in mijn systeem ging rinkelen. Heel rustig probeerde ik René te vertellen welke onaangename en onbekende sensaties mijn lichaam door aan het maken was, en de drang van een plotseling sterk vluchtgedrag. Direct ontstond bij ons samen het plan om heel snel de ober te betalen en thuis de rust op te zoeken, waar ik hoopte dat het nare gevoel snel zou verdwijnen.

In de auto werd de zogenoemde band om mijn middel strakker en ging het nog meer knellen, ook de linkse zijde van mijn hals voelde vreemd en tintelend aan. Nog geen kwartier later zat ik met René hand in hand op het bankje op de vlonder voor ons geliefde boshuis. René die mij al  meer dan 35 jaar kent ging nadat hij meerdere keren aan mij had gevraagd of er een ambulance moest komen in totale overgave en rust en bleef dicht naast mij zitten. Met mijn laatste inspanning had ik hem kunnen overtuigen dat ik diep in mij voelde dat ik zonder medische hulp door de pijn heen zou komen, omdat ik vanuit de Germaanse geneeskunde had mogen leren dat mijn lichaam juist in heling was van meerdere heftige emotionele inslagen die ik de afgelopen weken te verwerken had gehad.

Ik had de stem van mijn ziel gehoord die mij vertelde dat zij mij door deze fase van “overleven” heen zou helpen, zij was het die mij liet weten dat ik geen medische hulp in hoefde te schakelen, maar dat ik in volledig vertrouwen in mijn lichaam verder mocht afzakken. Diep ademend, mijn controle houdend over het gehele proces wat ik deels bewust, en deels op afstand beleefde zorgde ervoor dat mijn lichaam weer een beetje tot rust kwam.

Tijd bestond voor mij op dat moment niet meer, er was geen besef meer van de wereld om mij heen, alleen de liefde die ik van René voelde, en de zinnen die ik in mijn hoofd bleef herhalen: ik ben licht, ik ben liefde en ik kom hier hoe dan ook goed doorheen. Het zullen ongeveer vijf minuten zijn geweest dat we samen hand in hand diep adem halend op het bankje zaten, met op de achtergrond een zacht klinkend vogel orkest die vanuit de omringende bomen hun geluid lieten horen.

Een totaal onverwachte grote golfslag zoals in een wilde oceaan sloeg genadig hard over mij heen. De golf voelde als een grote energetische muur die met al haar kracht  door mij heen denderde  en mijn fysiek lichaam door een lichtpoort smeet. Met alle adrenaline in mijn lijf kon ik in enkele secondes alleen nog maar denken hoe ik met genoeg adem en levenskracht dit geweld wat ik in mijn hartstreek voelde zou kunnen overleven.

Deze gebeurtenis  liet mij diep tot in de kern van mijn lichaam afdalen, waar ik in een opgesloten liefdes bubbel terecht gekomen leek te zijn. Het voelde daar op een of andere manier zeer vertrouwd, alsof ik dit ruimtelijk tussenstation al kende. In deze totaal afgezonderde stille ruimte voelde ik mijn lichaam direct met allerlei energielijntjes verbonden aan een groot van soort technisch netwerk. De code die mijn onderbewustzijn van dit netwerk ontving en aan mijn bewustzijn doorseinde was dat mijn lichaam een acute hartaanval doormaakte.

Tot in cel niveau kon ik voelen dat mijn ziel haar uittrede deed en dat het deels werd los gekoppeld van mijn fysiek lichaam, waar het enkel nog  in contact stond met mijn hart wat met al haar vermogen het bloed met kracht door mijn lichaam pompte om door de heftige strijd tussen leven en dood heen te komen.

Plots voelde ik mijn levensenergie terug schieten in mijn lichaam, even leek ik kort gevangen in een hevig piek moment van de grote paniek die door mijn lichaam schokte.

Direct voelde ik een heel diep vertrouwen over mij heen komen, als een warme liefdevolle deken die mij zeer bekend voorkwam van de drie eerdere traumatische auto ongelukken die ik eerder in mijn leven overleefd had. Door de energetische deken voelde ik me veilig, geliefd, en wist ik per direct dat mijn lichtteam om mij heen was. De angst voor de pijn die ik in mijn lichaam moest doorstaan, de onmacht die ik even had doorgemaakt om deze strijd te verliezen zakte langzaam weg. De zwaarte in mijn borstgebied, de stekende pijn in mijn hals en de stroomscheuten in mijn armen en mijn zware benen werden hierdoor verzacht, en ik kon weer diep vanuit mijn buik ademen.

Opnieuw voelde ik als een raket mijn energetisch lichaam door de opvolgende mega golf  als een wervelende vortex omhoog schieten. Ademend naar het licht wat ik boven mij zag schitteren als kleine diamantjes, mezelf afzettend en opstijgend vanuit de diepe bodem van de oceaan waar ik minuten eerder nog in dacht te verdrinken voelde ik mij volledig terugkomen in mijn fysiek lichaam. Diep ademend, mijn controle terug pakkend over het gehele proces wat ik deels bewust, en deels nog op afstand beleefde zorgde ervoor dat mijn lichaam weer heel langzaam tot rust kwam.

Heel kort was ik me tijdens het moment dat mijn ziel mijn lichaam los liet bewust dat mijn fysieke aanwezigheid hier op aarde ten einde zou kunnen komen. Maar een herinnering aan een nachtelijke uittreding die ik in januari dit jaar had beleefd schoot weer razendsnel door mij heen. In een soort van trouwzaal werd ik na 50 levensjaren door een lichtwezen gevraagd om mijn aardse contract te verlengen voor onbepaalde tijd. Ik voelde in eerste instantie hier weerstand bij, omdat ik altijd gedacht had dat ik rond mijn 50^ste terug mocht naar mijn  “thuisfront”. Het lichtwezen wat aan een mooi bureau zat, legde een grote stapel documenten voor mij neer. Ze legde mijn handen hierop, en vroeg mij telepathisch om de documenten door te nemen. In een fractie van een seconde wist ik dat het veilig en goed was, maar het ging ook door me heen dat het misschien toch een “lekkere wortel was die me voorgehouden werd” en dat ik daardoor twijfelde aan het gene wat mij beloofd werd? Ze vroeg, hoe wil je dat je leven eruit ziet dan? Ik vertelde haar dat ik alleen op de aarde wilde blijven als ik een leven in liefde, welzijn, speelsheid, vrede, vreugde, overvloed en in verbinding met het licht en mijn thuisfront zou willen verlengen. Ze knikte naar mij, ze zei, deze verlenging is ook gebaseerd op alles wat je hartsverlangen is. Het lichtwezen gaf mij een pen, en vroeg mij om een handtekening te zetten, ze zei, vertrouw mij, deze verlenging bevat echt alles wat jij graag wenst, en je zult mooie nieuwe taken op aarde  krijgen, die zich vanzelf aan jou gaan openbaren. Het lichtwezen pakte mijn pink, schoof die aan haar pink, en ze zei pinkie, pinkie, met het zetten van mijn handtekening sloten we samen onze deal.

Deze bijzondere ontmoeting schoot als een speer door mij heen, en wederom kwam ook nu dit lichtwezen weer bij mij, ze legde aan me uit wat er zojuist met mij gebeurd was. Ze liet mij telepathisch voelen dat wat ik nu doormaakte bij mijn zielsplan hoorde. Beide keren had het lichtwezen mij laten weten dat het enkel om een geheel nieuwe vorm in mijn fysieke werkelijkheid zou gaan wat exact bij mijn zielsblauwdruk hoorde. De grote transformatie van mijn gehele ZIJN, vanuit mijn fysiek en energetisch hart expanderend in licht en liefde, wat de doorgang vrij mocht maken naar de poort van het  2^e deel van mijn leven.

Rillend van de kou met de hand van René nog in de mijne voelde ik dat ik weer langzaam tot rust kon komen. De pijnen en sensaties in mijn lichaam waren grotendeels gezakt. Wat in mij opkwam was om mijn lichaam te vragen wat het NU nodig had, hoe ik haar verder kon helpen. Ik voelde heel sterk dat ik de allerbeste supporter en super coach van mijn lichaam was geworden, iets wat veel sterker was dan mijn wilskracht had de strijd van het plotseling moeten overleven gewonnen.

Na de vraag aan meZELF gesteld te hebben zag ik direct mijn vriendin Hellen voor me. Ze voelt voor mij als een soul-sister, al jaren staan we elkaar bij in vreugde en in verdriet. Hellen heeft dan ook veel wijsheid en inzicht over de Germaanse geneeskunde, ik wist dat ik haar direct moest bellen. Met enigszins beven in mijn stem belde ik haar met mijn verhaal van wat mij zojuist was overkomen. Ik voelde me super sterk en krachtig met het verwoorden van wat ik door moest maken. Tot in detail vertelde ik haar de symptomen die mijn lichaam mij zojuist had gegeven. Ik vroeg haar of het te maken kon hebben met een territorium conflict wat ik pas had meegemaakt. Hellen gaf mij een bevestigend antwoord en een zeer geruststellende uitleg over dat mijn hart in herstel was gegaan van het heftig emotioneel conflict wat ik enkele weken geleden eerder had ervaren. Het thema van het territorium conflict raakte zelfs oude emotionele pijnen in mij aan,  het enorme gevoel van machteloosheid, boosheid, grensoverschrijdend gedrag, in de steek gelaten zijn, mezelf alleen op de wereld hebben gevoeld, wat ook hierdoor weer meerdere verborgen triggers in mij aanraakte van uit mijn jeugd, mijn geboorte, en zelfs daarvoor.

De telefoon had ik op luidspreker staan, zodat René alles mee kon krijgen, en dat ik niets kon vergeten over het herstel wat mijn hart mij zojuist had laten voelen. Het hartinfarct wat ik via de halsslagader had gekregen was het signaal van celvermeerdering, in de termen van de Germaanse Geneeskunde ook wel het EPI crisis moment genoemd. Het was de GROTE piek van herstel van het emotioneel inslagmoment wat ik enkele weken eerder had gehad.

De geruststellende stem van Hellen haar heldere uitleg over hoe het natuurlijk biologisch proces in de nacht die voor mij lag zou kunnen verlopen, en hoe ik dan wel of niet zou kunnen handelen gaven mij genoeg handvatten en zekerheid om zonder hulp van de medische wereld de nacht door te komen. Haar liefdevolle vraag aan mij was, of ik echt in diep vertrouwen durfde te zijn met de wetenschap dat mijn lichaam in HERSTEL was, in plaats van mijn hart als “ziek” “zwak” te zien. Ik voelde even wat deze vraag voor mij betekende, en ik wist zeker dat ik in vol vertrouwen op mijn zelf genezend vermogen zou mogen vertrouwen. Ik voelde direct het lichtwezen wat ik al eerder had gezien dicht bij mij, en een deken van liefde en diep vertrouwen voelde ik om mij heen geslagen. Hellen’s afsluitende woorden waren, als je het op een of andere manier toch niet vertrouwd, bel echt 112!!

Dit gesprek was voor mij het zetje geweest om die nacht de allerbeste en liefste coach van mijn lichaam te zijn, en mijn focus enkel nog op het herstel van mijn proces te houden. Het werd een nacht met vele ruwe randjes, en heel veel liefde en licht. Het voelde als duister versus licht, angst wat overwonnen werd door heel veel liefde voor het leven, voor de mensen om mij heen van wie ik zoveel houd, voor het collectief, voor de aarde,  voor de kosmos. Er was een grote groep van mijn “thuisfront” die nacht bij mij aanwezig die energetisch over mij waakte, en die de pijnstukken energetisch samen met mij heelde. Mijn overleden ouders  die op de rand van mijn bed zaten en met intens veel liefde de zwaarste emotionele pijnstukken verzachtte met hun liefdevolle woorden van troost en in verbinding met mijn hart. Mijn pas overleden zwager die via mij een mooie boodschap kwam brengen voor zijn vrouw, mijn zus. Traumatische herinneringen uit dit leven, uit vorige levens, de inzichten die ik mocht ontvangen over 3 generatielijnen van mijn voorouders waar ik in dit leven de pijn/onmacht/verdriet van aan het uitzuiveren was geweest. Beeld naar beeld kwam heel krachtig en zeer gedetailleerd bij mij naar binnen.

De klok zag ik per half uur wegtikken. Mijn lichaam voelde kokend heet aan, om het uur moest ik plassen, een enorme hoofdpijn die ondraaglijk voelde, en steeds weer trachten te gaan slapen om mijn rust weer te kunnen pakken, uitgeput viel ik tegen half 5 in de ochtend in een  lichte slaap. Het was een zeer pittige nacht waar de strijd om mijn levenslicht te behouden nog vele malen heftiger zich uitspeelde dan ik eerder in de avond fysiek op het bankje had ervaren. Om half 7 werd ik wakker, en wist ik zeker dat ik de ergste fysiek en mentale wervelwind overleefd had, dat de ergste strijd achter mij lag, en dat ik mijn herstel stap voor stap zou  mogen nemen.

Ik heb zoveel waardering voor het grote plan van de lichtwereld, ik geloof zeker weer door deze ervaring dat alles een DIVINE TIMING heeft. Er bestaan geen ongelukken, ziektes, uitdagingen op fysiek niveau die niet aansluiten op onze (vaak nog onbewuste) keuze om te groeien in bewustzijn in dit leven. Er bestaan gewoonweg geen fouten, alles is perfect in harmonie met je zielsblauwdruk, het grote divine plan van de evolutie als mens, het kosmisch stelsel en de aarde.

De reset van mijn fysiek en energetisch hart is een prachtig proces geweest, waar ik enorm veel waardering voor mijn zelf genezend vermogen en de samenwerking met de lichtwereld voel!

Fysiek gaat het nu met de dag beter, 4 weken zijn nu verstreken na de datum van 21 augustus. Ik mocht in deze maand tijd heel veel energetisch nog opruimen, ik heb ontzettend veel inzichten mogen ontvangen over de werking van mijn perfect werkend lichaam, het helen van pijnstukken van mezelf, van het collectief en van meerdere generatielijnen van mijn moeders kant. Heftige uitdagingen, diep durven duiken, onderzoeken, voelen, doorvoelen, verbinden en loslaten. Keer op keer helen tot op celniveau, een super relatie opbouwen met meZELF als allerbeste healer, coach, lover en vriendin. Dankbaarheid voor zoveel moois wat het leven door de ervaring van mijn hart mij mocht bieden. Hoe bijzonder is het dan ook dat leven vanuit mijn hart zo lang mijn slogan is geweest.

Het leven voelt NU nog als een redelijk nieuw te verkennen kleurlandschap wat ik op een ander level binnen mocht treden. Een nieuw energieveld, het lijkt een totaal anders gekleurde en gevormde wereld waarvan ik alles wat op de aarde leeft veel subtieler en sterker kan waarnemen in beeld, sensatie, kleur en smaak. Een nieuw te ontdekken landschap waar ik vooral veel liefde, speelsheid en vreugde bij voel. De hoge frequentie voelt nu vooral nog onwennig aan, het gevoel overkomt mij nogal eens dat ik in een bijzonder mooie speelplek ben aangekomen, waar ik in verwondering alle nieuwe speeltoestellen zelf mag uitproberen en hier intens van mag genieten.

De energie van de mensen die ik op mijn pad tref, of waar ik op afstand verbinding mee maak voel ik zeer intens. Hun pijn, onmacht, verdriet, maar ook de vreugde kan ik tot diep in mijn cellen voelen. Het is daarom elke keer weer een uitnodiging om heel dicht in mijn eigen energieveld te blijven, mijn grenzen sterk te plaatsen voor zowel mezelf als de ander, zodat ik geen overload van beelden en emoties van andere mensen ontvang en daardoor ga wankelen.

Ik voel me nu dan nog af en toe een jong olifantje die speels haar grenzen verkent, en haar nieuwe energetische rugzak met bruikbare “tools” mag ontdekken, en zich over de krachtige werking van al deze magic mag verwonderen. Mezelf in liefde ervaren, in elk levend wezen, het kloppend hart van de aarde, de kosmos, en mijn vernieuwde jasje wat tientallen verborgen zakken blijkt te hebben waar mijn energetisch gereedschap in is opgeborgen. Het is een totale metamorfose van mijn compleet mens-zijn wat letterlijk opnieuw geboren mocht worden in een nieuwe dimensie.

Ik ga verder met het genieten van alles wat zich in mijn leven moeiteloos lijkt te ontvouwen. Vooral ga ik genieten van de natuur, onze woonplek die midden in de bossen staat, de natuurlijke omgeving die voor mij voelt als een vertrouwd magisch avatar-bos.

In afstemming op de werkzaamheden binnen mijn bedrijf mocht ik zien dat ik de workshops die ik gaf volledig los mocht laten. De healingsessies heb ik tot eind dit jaar stil gelegd, de nieuwe weg hierin zal mij vanzelf getoond gaan worden. Ik volg nog enkel de flow van het leven zelf, geen planning, geen verwachtingen, gewoon ZIJN!

Ik wil NU enkel nog de creatiekracht door mij heen laten stromen, om vanuit bezieling en liefde mooie energetische kunst te maken, en vooral mezelf te verblijden en te verwonderen over de creatiekracht die wij als mens diep in onszelf bezitten!  Het is tijd dat we dit als mens massaal mogen gaan beseffen, dat we onze hemel op aarde manifesteren, samen van een mooie aarde genieten waar vrede, vreugde en verwondering steeds weer voor ons beschikbaar zullen zijn. Mijn aandeel hierbij ga ik stap voor stap neerzetten in het aardse veld, ik weet dat de weg die mij nu getoond is prachtig is en vol met bijzondere synchroniteiten gevuld zal zijn, het hoe en wat heb ik volledig los gelaten.

Over deze mooie “toevalligheden” die mij de laatste weken zijn overkomen, en de bijzondere ontwikkelingen die ik de aankomende tijd nog ga beleven, wil ik via een blog mijn verhalen en ervaringen gaan delen. Ik heb namelijk een groot verlangen dat jij ook weet hoe magisch mooi en krachtig jij bent, en hoe bijzonder het leven kan zijn. En dat je weet en ook voelt dat je nooit alleen voor de grootste uitdagingen in je leven staat. Dat lichamelijke symptomen en “ongelukkige” gebeurtenissen niet voor niets zich in je leven manifesteren. Dat er altijd hulp vanuit de lichtwereld voor jou beschikbaar is, en dat je buitenwereld een prachtige afspiegeling is van wat er in jou leeft. Het leven schenkt jou DAT waar je de meeste groei in bewustzijn mee kunt ervaren 😊

We keep in touch!

Liefs Jacqueline

Mocht je meer te willen weten te komen over ons super slim zelfgenezend vermogen en de Germaanse geneeskunde, neem dan een kijkje via deze link Zielsoorzaken van Ziekte – Jacqueline van de Koevering

Mijn nieuwste geschilderde 2-luik: NEW LIFE